Wat maakt dat een paard de ene persoon trouw volgt, maar een andere persoon negeert?
Alvast een tipje van de sluier: Je kunt niet zijn favoriete persoon worden door hem om te kopen met voer 😊!
De drijfveer van ieder leven wezen
De oplossing zit in het woord ‘veiligheid’. Het is diep in paarden verankerd (maar ook in mensen en honden) om alles en iedereen te scannen op veiligheid – dat gaat onbewust. Veiligheid betekent immers een grotere kans op overleven. En dat is ‘dé’ drijfveer van ieder levend wezen.
De zintuigen van een paard zijn sterk ontwikkeld. De omgeving kan immers potentieel gevaarlijk zijn. Je moet dus altijd alert zijn. Een paard is voor zijn veiligheid afhankelijk van zijn kudde. Want samen ben je veiliger dan alleen.
Paarden zien ons als deel van hun sociale omgeving. En stellen zich doorlopend de vraag ‘Ben jij veilig?’
Voorspelbaarheid en betrouwbaarheid
Paarden houden van voorspelbaarheid. Benader je ze steeds op dezelfde kalme, vriendelijke manier en geef je duidelijke consequente signalen; dan voelt dat veiliger voor een paard. Je bent dan een veilige haven.
Een paard ziet ook meteen als jij tegenstrijdige signalen uitzendt. Dat is immers per definitie onbetrouwbaar. Lief praten terwijl je gespannenheid uitstraalt vindt een paard verdacht. Als je de ene dag heel kalm bent en de volgende dag agressief, dan biedt dat geen veiligheid. Je bent dan onbetrouwbaar in de ogen van een paard.
Paarden voelen zich aangetrokken tot mensen die in hun lichaamstaal veiligheid, kalmte en betrouwbaarheid uitstralen. Een leider is voor een paard niet iemand (of een ander paard) die het sterkst is, het hardste schreeuwt of het meest dominant is. Het is de persoon die constant uitstraalt: ‘je bent veilig bij mij’.
Benader je paard bewust
Maar natuurlijk zitten we niet altijd lekker in ons vel. Misschien zijn we gestrest, is onze hartslag verhoogd, maken we snelle bewegingen omdat we haast hebben. Het leven is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar wees je daarvan dan bewust en neem even een hele korte pauze, ben je bewust van hoe je erbij ‘zit’ en benader dan pas je paard.
Probeer je hartslag te kalmeren, loop rustig, ontspan je schouders, maak je blik zacht en benader je paard op een rustige manier. Maak eerst contact voordat je iets van hem vraagt. En geef het paard de kans om ook jou even rustig te begroeten en te ‘vragen’ hoe het met je gaat. Die korte pauze levert je het respect van je paard op.
Doe ik dat altijd goed? Hmmm: I wish! Maar ik word me steeds meer bewust van de invloed van mijn eigen gedrag en houding op die van het paard. Regelmatig denk ik “waarom wist ik al die dingen niet al veel eerder”. En daarom deel ik ze!
En wees nu eerlijk: is ‘veiligheid’ ook niet waar we in mensen naar op zoek zijn? 😊
Ben jij de favoriet persoon van jouw paard?
M A R J O N
ps: op de foto uit 2012 ik met mijn merrie Doria (die toen 27 was).
Reactie plaatsen
Reacties