Onlangs kwam er een nieuw onderzoek uit over de ziekte van Parkinson.
|De ziekte van Parkinson wordt altijd gezien als een hersenziekte. Er klontert een bepaald eiwit (α-synucleïne) in de hersenen, vooral in gebieden die beweging aansturen. Daardoor krijg je trillingen, stijfheid en moeite met bewegen.
De onderzoekers ontdekten nu dat ditzelfde eiwit ook in de nieren kan ophopen. En dat kan veel eerder gebeuren dan in de hersenen.
- Gezonde nieren werken als een soort filter: ze halen afvalstoffen (waaronder dit eiwit) uit het bloed.
- Bij slechtere nierfunctie stapelt het eiwit zich op in de nieren zelf.
- Vanuit de nieren kan het eiwit zich via zenuwbanen richting de hersenen verspreiden.
Bij muizen zagen ze:
- Injecteer je dit eiwit in een gezonde nier → dan wordt het netjes opgeruimd.
- Doe je dat bij een muis met nierfalen → dan hoopt het zich op en 'reist' het naar de hersenen.
- Snij je de zenuwbanen tussen nier en hersenen door → dan gebeurt dat níet.
Wat dit kan betekenen?
- Parkinson hoeft dus misschien niet altijd te beginnen in de hersenen, maar kan ook starten buiten de hersenen (in dit geval in de nieren).
- Mensen met verminderde nierfunctie hebben daardoor waarschijnlijk een hogere kans om Parkinson te ontwikkelen.
Wat heeft dit nu met paarden te maken?
PPID (vroeg Cushing) doet denken aan Parkinson. Want ook daar staat dopamine centraal.
Bij PPID raakt een deel van de hypofyse (een klier in de hersenen die hormonen aanstuurt) ontregeld. Normaal houdt dopamine de hypofyse in toom. Bij oudere paarden neemt dat dopamine af → de hypofyse gaat te veel hormonen afgeven.
We behandelen PPID regulier met Pergolide dat vroeger ook werd ingezet bij mensen met Parkinson: Pergolide bootst dopamine na en remt daarmee de overactieve hypofyse. Wil je graag natuurlijke middelen geven die dit doen, dan komt Mucuna Pruriens in aanmerking, hoewel de werking niet hetzelfde is: Mucuna Pruriens/L-Dopa: geeft het lichaam meer ‘grondstof’ om zelf dopamine te maken. Pergolide: neemt de rol van dopamine grotendeels over, ook als het lichaam zelf bijna geen dopamine meer kan produceren.
Maar als nu de nieren eens een heel belangrijke rol spelen bij PPID?
PPID zie je vaak bij oudere paarden, maar niet uitsluitend. Als het probleem nu eens in de nieren begint en niet in de hersenen?
Misschien spelen de nieren een sleutelrol spelen in hoe het ziekteproces zich ontwikkelt?
Dit opent nieuwe wegen:
- Niet alleen hersenen of hormonen, maar ook niergezondheid ondersteunen.
- In de humane geneeskunde wordt nu gekeken naar therapieën die α-synucleïne al in het bloed of in de nieren opruimen.
- Voor paarden met PPID zou het waardevol zijn om:
- Te werken aan een goede niergezondheid
- Niergezondheid te monitoren
- Kruiden te gebruiken die zacht ondersteunen (brandnetel, paardenbloem, berkenblad, Rehmannia)
- Acupressuurpunten te stimuleren die de Nier-energie versterken.
Waar moet je op letten voor een goede nier-gezondheid bij het paard?
Voeding & water
-
Altijd toegang tot vers, schoon water (uitdroging = nierstress). Let op voor verontreinigd water.
-
Zorg voor niet overmatig, maar goed opneembaar eiwit: Goed opneembaar eiwit → minder afval, minder belasting. Slecht opneembaar eiwit → meer afbraakproducten (ammoniak, ureum) die via het bloed bij de nieren komen en daar moeten worden uitgefilterd. Dit betekent dus: extra belasting voor de nieren
-
Beperk Suiker/zetmeelrijk voer
-
Zorg voor een goede balans in de mineralen
Medicatie & supplementen
-
Langdurig gebruik van NSAID’s (butazone, meloxicam) → risico op nierbeschadiging.
-
Corticosteroïden → belasting op langere termijn.
-
Overdosering van supplementen (bijv. selenium, zware metalen in sommige kruiden).
Gifstoffen & omgeving
-
Giftige planten (te veel eikels, jacobskruiskruid, lelies, esdoorn enz.).
-
Schimmels / mycotoxines in hooi, stro of krachtvoer.
-
Chemische stoffen (bijv. vervuild sproeiwater, zware metalen in bodem).
Fysieke belasting
-
Wees alert op uitdroging (weinig drinken, zweten, hittestress).
-
Let extra op bij zware inspanning zonder herstel → meer afvalstoffen (spierafbraak, melkzuur) die via de nieren moeten worden afgevoerd.
Overige factoren
-
Stress → verhoogde cortisol en adrenaline → beïnvloedt vocht- en zoutbalans.
-
Onvoldoende beweging → minder circulatie en doorstroming in de nieren.
📌 Ziekte is zelden éénzijdig. De hersenen, de hormonen, de nieren – ze werken samen in een netwerk.
Door breder te kijken, ontstaat er ook ruimte voor een breder herstel.
Wil je verder lezen over het onderzoek? Dat vind je hier: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/39849144/
M A R J O N
Reactie plaatsen
Reacties